Bireyin temel olgu ve durumlara ilişkin, çoğu kez farkında olmadığı   , çocuklukta şekillenen temel inanç ve düşüncelerdir. Kök düşünceler, yaşamı algılama ve dünyayı yorumlama şeklimizi belirlemektedir.  Bu kökleşmiş düşünceler, çocuklukta yaşanan olaylar sonucu gelişen; kişinin kendisine dair, çevresindeki insanlara ve yaşama ilişkin geliştirdiği, çekirdek inanç olarak da adlandırılan inançları ifade etmektedir. Kök düşünceler, başkalarından/çevreden gelen değerlendirmeler, yönlendirmeler ve alınan tepkiler sonucu şekillenmektedir. Kişi, kök düşüncelerini fark etmek için yaşamındaki temalar, tekrar tekrar yaşanan benzer olaylar, günlük yaşantılara ilişkin değerlendirmeler ve olaylara verilen otomatik tepkileri tarafsız bir şekilde gözlemleyebilir ve analiz edebilir. Kök düşünceler, olumlu ya da olumsuz olabilmektedir. Kişinin kendine ilişkin geliştirdiği olumsuz kök düşüncelerin temelinde çaresizlik (yardım edilmeme), değersizlik ve sevilmeme mevcuttur. Bunlar, kişide kendini değersiz görme, diğerlerinden aşağıda hissetme, sevilmediğini düşünme, başkalarıyla yakınlık kurmakta güçlük çekme gibi durumları beraberinde getirebilmektedir. Kök düşünceler, çocuklukta oluşmaya başlamaktadır Kişinin kendine yönelik kök düşünceleri olduğu gibi, çevreye yönelik geliştirilen kök düşünceler de mevcuttur. Çevreye yönelik geliştirilen olumsuz kök düşüncelerde, çevrenin/başkalarının/yaşamın tehlikeli, güvenilmez, düşman, kötü vb. olduğuna ilişkin inançlar söz konusudur. Kök düşünceler olumlu ve destekleyici olursa, kişinin hayata bakış açısı olumlu olmakta ve yaşamı da bu doğrultuda şekillenmektedir.